Chociaż wydaje się to tak odległe, że aż niemożliwe, kiedyś pulpity na ekranach komputerów wyglądały zupełnie inaczej. A w zasadzie pulpitów, jako takich, w formie znanej nam dzisiaj, w ogóle nie było. Czym w ogóle jest pulpit? To forma wizualizacji danych, umożliwiająca podawanie komend komputerowi, a właściwie jego oprogramowaniu. W rzeczywistości każdy proces, który wykonujemy jest jedynie ciągiem znaków – znacznie trudniej byłoby nam sterować komputerem, gdybyśmy zamiast klikać w ikonki, musieli podawać odpowiadające im ciągi znaków. Wymagałoby to niejako poznania nowego języka – języka informatycznego. Współcześnie pulpit nie spełnia wyłącznie funkcji komunikacyjnej, ale również wizualną, szczególnie uwydatnia się to przy prześledzeniu kolejnych ewolucji systemów operacyjnych. Podstawowe funkcje i zasady działania się nie zmieniają, jednak wygląd owszem. Pierwszy interfejs, który można byłoby uznać za zbliżony do współczesnego i będący niejako protoplastą wszystkich wymyślonych później jest program Sketchpad (1963 rok), którego autorstwo przypisuje się Ivanowi Sutherlandowi. Sketchpad opierał się jednak na współpracy z tak zwanym piórem świetlnym, a nie, znaną nam dzisiaj, myszką. Myszkę, zwaną tez profesjonalnie urządzeniem sterujący, wprowadził Douglas Engelbart w systemie zwanym oN-Line pięć lat później (1968 rok). Od tamtej pory GUI (graficzny interfejs użytkownika) wciąż jest udoskonalany.
